Czasami zdarza się, że potrzebujemy stworzyć
nośnik danych, którego wartość nie ulegnie zmianie podczas działania skryptu. Taką pewność daje nam stała. Przy próbie ponownej definicji tej samej stałej uzyskamy stosowny komunikat. Po zdefiniowaniu stałej nie mamy możliwości wpłynięcia na jej zawartość.
Kod:<?php
// Definiujemy stałą
define("DZIWNA_NAZWA", "Tylko sobie testujemy");
// Wyświetlamy zawartość stałej
echo DZIWNA_NAZWA;
?>
Najczęściej stałe pisane są dużymi literami.
Pamiętajmy, że wielkość liter ma znaczenie. Jeżeli spróbujemy wyechować
DZIWNA_nazwa wtedy uzyskamy
DZIWNA_nazwa. I tutaj jest mała ciekawostka. Bo możemy echować jedno słowo bez stosowania apostrofów bądź cudzysłowu.
Zasady nazewnictwa stałych jest taka sama jak zmiennych. Oznacza to, że nazwa musi zaczynać się od litery bądź znaku podkreślenia. W nazwie dopuszczone są litery a-z, A-Z, 0-9 oraz znaki
ASCII z zakresu 127-255.
Większa ciekawostka
Kod:<?php
define("Cokolwiek::$", "zawartosc"); // Ta stała zostanie zdefiniowana
// Na dowód powodzenia tej operacji proszę zobaczyć wynik wyświetlania tablicy zdefiniowanych stałych
print_r(get_defined_constants()); // Wyświetla wszystkie zdefiniowane stałe
?>
Funkcja
print_r() elegancko wyświetla tablice. Funkcja
get_defined_constants() zwraca zdefiniowane stałe w postaci listy umieszczonej w tablicy. O tablicach oraz zastosowaniu
print_r() dowiemy się w dalszej części kursu.
Mimo, że udało nam się stworzyć stałą
Cokolwiek::$ to nie możemy jej wykorzystać.